ομφαλόσιτος

ο

ιατρ. εμβρυϊκός οργανισμός με βαρύτατες διαμαρτίες διαπλάσεως, ο οποίος ζει μέσω τής κυκλοφορίας τού ομφάλιου λώρου ως παράσιτο ενός δίδυμου υγιούς εμβρύου και που πεθαίνει μετά τη διατομή τού λώρου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ομφαλός + -σιτος (< σίτος), πρβλ. οικό-σιτος].